این ماده در دمای اتاق قادر است 94 درصد از ضایعات حاصل از دستگاه های دیالیز را جذب کند. در آزمایشات اولیه مشخص شد عملکرد این ماده در دمای بدن یعنی 37 درجه سانتیگراد بهتر از عملکرد آن در دمای اتاق است.

معمولا بیماران دیالیزی سه نوبت در هفته از دستگاه دیالیز استفاده می کنند. اما به دلیل این که عملکرد این دستگاه در مقایسه با کلیه ها که به طور دائمی خون را تصفیه می کنند، بسیار ضعیف تر است، زندگی این بیماران از کیفیت پایینی برخوردار است. 

به همین علت محققان به دنبال راهکارهایی برای تولید کلیه های مصنوعی پوشیدنی هستند تا امکان تصفیه خون این بیماران به طور مستمر فراهم شود. اما یکی از چالش های اصلی محققان اوره است. دستگاه های دیالیز موجود برای تجزیه مولکول های اوره خون به آمونیاک و دی اکسید کربن از آنزیم های خاصی استفاده می کنند. اما میزان آنزیم موردنیاز برای انجام فرآیند شیمیایی تجزیه به اندازه ای زیاد و حجیم است که نمی توان آن را در یک قالب یک دستگاه تصفیه خون پوشیدنی به کار برد.

این در حالی است MXene اساسا نیازی به آنزیم ها ندارد و برای خارج کردن اوره از خون به جای تجزیه آن، مولکول های اوره را جذب می کند. بدین ترتیب مشکل آنزیم مورد نیاز و حجم زیاد آن حل می شود. علاوه بر این MXene آسیبی به سلول ها وارد نمی کند و برای استفاده انسان کاملا ایمن است. به اعتقاد محققان این ماده می تواند رویای ساخت کلیه های مصنوعی پوشیدنی را به حقیقت بدل کند. 

گزارش کامل این تحقیقات در نشریه ACS Nano منتشر شده است.